Rietblog.nl

wandelen, reizen, vogels

Deltapad

voeten

Ouddorp - Renesse

etappe 5 - vrijdag 20 maart 2009

Nachtvorst. De zon is al op bij het vertrek met de tram om zeven uur. Via Spijkenisse naar Hellevoetssluis en naar Ouddorp. Ouddorp heet de bezoeker overdadig welkom met drie verschillende borden bij de dorpstoegang.

Ouddorp, schurvelingen

Ik wandel door het dorp, langs een school met de bijbel, de Koningin Beatrixschool. De school is keurig omringd door zandwallen, een soort geluidswallen? Of zijn het hedendaagse schurvelingen? Schurvelingen zijn middeleeuwse zandwallen die de Schouwenaren destijds om hun akkertjes aanbrachten om het stuifzand tegen te houden. Op de kaart staan de walletjes die in het hele gebied ten westen van Ouddorp liggen met schuine arceringen aangegeven. Wat verderop zal ik door de resten van het oorspronkelijke schurvelingenlandschap lopen. Na de school passeer ik de eerste van de twee molens van Ouddorp, molen De Hoop uit 1845, die nog als maalderij in werking is. De tweede is molen "De Zwaan". Op een braakliggende plek achter een huis heeft iemand een privémuseum gevestigd.

IMG_1761a (26K)
Privémuseum

Op weg naar het beschermde monument de Kleistee merk ik dat de lente is begonnen. Een hommel vliegt voor me. Het ruikt hier lekker kruidig. Roodborsten laten hun scherpe jubelende tonen horen. De hondsdraf bloeit en de groene specht hoor je lachen. De mensen hebben zich hier vroeger toegelegd op kleinschalige tuinbouw. Plantuitjes, uien en sjalotten zijn hier te koop. Het aantal hoveniers dat hier woont is groot. De familienaam Aleman zie ik een paar keer. Duitse import van vroeger? De noordzijde van de walletjes is begroeid met varens.

Huizen

Er staan hier nog veel boerenhuizen. Dit is een eenvoudig huis met zadeldak dat met de langezijde naar de weg staat. In de lengterichting is er links of rechts een stal aan gebouwd, ook van het zadeldaktype, die iets hoger of iets lager is dan het woonhuis, maar nooit van dezelfde hoogte. De stal is van steen of van hout en heeft aan de straatzijde een staldeur die bijna de helft van de gevel in beslag neemt. De oudere huizen worden afgewisseld door modernere buitenhuizen met namen als "Ik heb er geen spiet van". Sommige nieuwe huizen hebben een zekere stijl die wel past bij het karakter van de oude dorpen: een zadeldak woonhuis met een gevel van schijnbaar oude baksteen met ijzeren muurankers onder de schuine daklijsten. De architectuur is redelijk sober. Maar daartussen zie ik boerderettes uit de catalogus van de aannemer met paars geglazuurde dakpannen en drie auto's voor de garage, waaronder liefst een dikke BMW en een SUV. Ik zie ook een huis met een felblauwe gevel, een kleur die beter zou passen aan de Atlantische kusten. In de Ouddorper haven met een rijtje oude huizen, worden nieuwe houten balkons aangebracht aan enkele woningen. Wel prettig voor de bewoners, maar niet erg mooi.

Grevelingen

Ik loop vanaf de haven een paar kilometer over de dijk langs de Grevelingen en de Preekhilpolder met de wind in mijn rug. Hier komen mij twee dames tegemoet, elk met de gids voor het Deltapad in de hand, alsof ze hier zouden kunnen verdwalen. Ik tuur de rietvelden rechts van mij af naar de eerste rietvogels, maar zie er geen. Het is nog te vroeg in het jaar. Het riet is nog dood, rauw en bleek. Eenden en ganzen verlaten haastig de dijk als ik ze te nabij kom. In het water van de Grevelingen zie ik veel wilde eenden, kuifeenden, meerkoeten en zwanen. Enkele paartjes middelste zaagbekken zwemmen wat verder op het water. Ik passeer een groot geïsoleerd gelegen wit gebouw met de drie torentjes. Die heb ik vaak vanaf de autoweg gezien en altijd vroeg ik me dan af wat dit voor een gebouw was: een groot uitgevallen privé woning, een conferentieoord, de woning van een sekte? Die vraag wordt op deze wandeling niet beantwoord.

De omgeving van het bezoekerscentrum van de Grevelingen wordt wat bedorven door de vele verharde paden die hier zijn aangelegd. De plattegrond is duidelijk op een ontwerptafel tot stand gekomen waar men graag met lineaal en gradenboog werkt. Het is een recreatiegebied waarin een hobbyspoorlijntje loopt dat in dit jaargetijde nog niet wordt gebruikt.

IMG_1772_1 (19K)
Een wagon van de hobbyspoorlijn

Ik zie op een duinmeertje een slobeendman zich als onderdeel van de balts uit het water verheffen. Zijn zwarte kop wordt opeens iriserend groen.

Brouwersdam

Ik bereik het tweede grote kunstwerk van deze tocht, de Brouwersdam. Aan de binnenkant van de dam loop ik in de richting recreatiedorp en jachthaven Port Zélande over een vrij oninteressante brede berm. Er is wel veel leven onder de grond. Volgens een snelle berekening zie ik tienduizend molshopen die in lange rechte reeksen parallel aan het water lopen.

Mijn gedachten dwalen weg op die lange rechte stukken. Bij Port Zélande wordt het uitzicht bepaald door de grote jachthaven, loodsen en lege en rommelige parkeerterreinen. Het pad wordt geblokkeerd door bouwketen die opgericht zijn voor een kleine uitbreiding van dit vakantiedorp. De route voert nu naar de zeezijde van de dam. Voor toekomstige wandelaars: de zeezijde is een goed alternatief voor het stuk dat ik net achter de rug heb. Alleen bij een harde koude zeewind zou de binnenzijde wellicht te verkeizen zijn.

Voordelta

Voor de kust van dit deel van Zeeland groeit de Voordelta. Tengevolge van de Deltawereken zijn in dit grote veranderingen gaande. Door de dynamiek van wind en water ontstaan er brede banken en tussenliggende zeearmen waarin nieuwe natuur groeit. Met de kijker zie ik op de banken zeehonden liggen. De tweede vlinder van dit jaar vliegt langs. Een groot donker exemplaar, waarschijnlijk een dagpauwoog. Een oudere vogelaar met fiets wendt zich (vanwege de kijker om mijn nek) tot mij om te vragen of ik nog iets gezien heb. Er zijn volgens hem verbazend weinig vogels te zien. Hij doelt daarbij kennelijk op steltlopertjes, want meeuwen zijn er genoeg. Vanwege de eb zitten de vogels nu waarschijnlijk ver in de Vvoordelta om op de laatst drooggevallen gronden voedsel te vergaren. Bij de spui in de dam zie ik de enkele roodkeelduikers. Die zijn hier ieder winterhalfjaar te vinden. Later, vanaf het strand van Schouwen zie ik er wel 10 zwemmen. Nog geen tien meter van de kant zwemmen een paar middelste zaagbekken. Dichterbij zal je ze niet snel zien.

Vakantieland

Hier begint Schouwen. Dit is Duits vakantiegebied. De eerste campers en caravans staan al opgesteld. Wandelaars om me heen hoor ik Duits spreken. De strandtenten staan er weer. Er wordt nog wat aan de afwerking gedaan of ze zijn al open. Het strand is breed en het eindpunt van deze etappe komt dichterbij. De zee weerspiegelt de blauwe lucht.

Vanaf een bankje hoog op de zeereep boven Renesse tel ik 53 zeehonden op de bank. Ver in zee, enkele kilometers van de Brouwersdam zie ik een reusachtige groep zeevogels, te ver om te bepalen wat het zijn. Het is tijd voor een biertje op het terras van café Zeerust. Dat biertje zorgt op de laatste paar kilometer voor zware benen. Dit stuk gaat door het binnenduinbos waar oudere rijkdom heeft gezorgd voor fraaie, authentieke buitenhuizen op grote kavels begroeid met oud bos.
Renesse
Ik bereik de kern van Renesse. Daar staat een mooie kerk op een ruim plein, een soort Zeeuwse brink. De noordkant ervan wordt bedorven door een lange rij toeristenwinkels en restaurantjes, maar aan de overkant ziet het er authentieker uit. Even verder vind ik bij een groot, maar in dit seizoen nog leeg parkeerterrein, het busstation. met de bus naar Zierikze en Goes en met de trein terug naar huis.

→ naar boven

→ naar volgende etappe

IMG_1766 (83K) Schurveling met varens op de noordzijde

IMG_1762 (71K) Typisch Zeeuwse boerderij

IMG_1767 (68K) Een andere Zeeuwse boerderij

IMG_1768 (48K)
Molen "de Zwaan"

IMG_1769 (48K) Dit zie je niet veel meer

IMG_1770 (39K) Dijkweg langs de Grevelingen: hier zal je niet snel verdwalen

IMG_1771 (85K)
Bezweken ree

IMG_1773 (32K) Brouwersdam bij Port Zélande

IMG_1778 (49K) Strand

IMG_1780 (48K) Kerk van Renesse

→ naar boven