Groene Hart
en verder..
Stroe - Hoenderloo
Etappe 10. Donderdag 8 april 2010
Na een nacht met lichte regen begint de dag nogal somber, vochtig en koel. Dat wandelt eerlijk gezegd wel prettig. In Stroe is weinig te beleven. Wat autodealers, een molen, een chinees, kapper, zalencentrum en zorgcentrum. In de nabijheid is een grote kazerne, aan de andere kant van de snelweg. Het dorp wordt gedomineerd door een hoog bedrijfsgebouw waarop de raadselachtige naam Twilmij prijkt. Aan weinig is te zien wat hier omgaat. Na enig speuren blijkt dat het om een veevoederbedrijf gaat. Als ik mijn uitweg uit het dorp zoek langs dit bouwwerk, rijdt een auto met een Belgisch nummerbord die voor het bedrijf geparkeerd stond achteruit met een klap tegen een paaltje. Ik was daar niet schuldig aan.
Ik loop een halve kilometer langs een spoorlijn links en grasland rechts. Na een viaduct ga ik tot Hoenderloo definitief de bossen en heide in. Alleen bij Kootwijk zie ik wat huizen. Zodra ik in de "natuur" ben, hoor ik links van mij de scherpe knallen van een automatisch wapen. Met tussenpozen blijf ik dat kilometers lang horen. Het is alsof ik door commando's wordt gevolgd. Een legerhelikopter vliegt een paar keer laag over de bosrand - op zoek naar de commando's? Hier wordt wellicht realistisch geoefend voor de terugtrekking uit Uruzgan. Een week later staan er foto's in de krant van Nederlandse militairen verkleed als Afghaanse boeren in een Veluws bos. Toelichting: de oefening moest realistisch lijken.
De heide, de Stroese Heide / Kootwijker Veld, is met dit weer overigens prachtig. Er is niemand, de vochtige lucht ligt stil over het weidse landschap. Boompiepers stijgen op en strijken weer neer op de top van een struik. Een enkele roodborsttapuit is zichtbaar, een vlucht regenwulpen trekt noordwaarts. Even heb ik het gevoel ver weg en alleen op de wereld te zijn.
Een volgende heide is geheel overwoekerd met pijpestro. In Kootwijk worden zwerfkeien als "amsterdammertjes" gebruikt.
Voor de
kerk een standbeeld van een groepje schapen.
Van de zandverstuivingen die ik nu bereik, heb ik hoge verwachtingen. Het Kootwijkerzand is het laatste grote stuifzand van de Veluwe, waar nog enkele duinpiepers broeden. Maar dit zand ligt verder naar het zuidwesten, te ver van mijn route. De uitloper van het stuifzand die ik passeer, met de naam Dikke Bart, is weliswaar op de stafkaart geel gekleurd, maar de grond is hier vrijwel overal begroeid met een kort soort gras, mos en heide. Slechts enkele stukken blank zand zijn zichtbaar. Het is een prettig woest gebied om door te wandelen. Wel zijn ook hier te veel wegen en paden.
Zandverstuiving?
Via slingers en flinke heuvels bereik ik het geïsoleerd gelegen Hoog Buurlo. Twee voormalige boerderijen, twee schaapskooien, een glooiende akker tussen de bomen, veel mooie oude beuken en een prachtig uitzicht over de Hoog Buurlosche Heide. Deze heide steek ik over. Ik geniet van een groots uitzicht. Op de voorgrond wat gebouwen van Radio Kootwijk, en aan de verre horizon hogere delen van de Veluwe. Op deze heide kom ik de eerste en enige toerist van deze dag tegen: een mountainbiker.
Hoog
Buurlose Heide
Boven het bos dat ik nu nader hoor ik het karakteristieke geluid van raven. Even later zie ik er twee. Ze vliegen telkens hoog op en dalen dan weer steil naar het bos: baltsende raven. Vlakbij ligt echt stuifzand.
Opdringend zand
Het is nog een uur wandelen naar Hoenderloo, waar de bewoonde wereld weer begint. Op deze etappe zag ik dat, mits de route zorgvuldig gekozen wordt, er op de Veluwe nog grote afstanden gewandeld kunnen worden zonder veel sporen van menselijke bewoning te zien.
In Hoenderloo passeer ik de uitspanning Rust een Weinig, waar ik ooit als kind op vakantie een flesje prik dronk, een zeldzame traktatie in die tijd. Na wat gezoek vind ik de juiste bushalte. In de bus is een jongeman verdiept in een boek. Met enige moeite zie ik dat de titel van het hoofdstuk luidt: "Waarom maakt God het zo moeilijk in Hem te geloven?" Mijn wandeling dwars door het midden van Nederland voert dwars door de Nederlandse Bible Belt, waar bevindelijke gereformeerden wonen.
Pad op
pad over Stroese Heide
Walliser schapen in Kootwijk
Man in
het bos
Gekantelde mestkever
Mestkever dramt door
Wat is
dit?